Polonijny Festiwal Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych, 1992

Z Scena Polonijna
Wersja z dnia 13:34, 29 gru 2020 autorstwa AndrzejBonusiak (dyskusja | edycje) (doprecyzowanie danych)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Polonijny Festiwal Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych

Od samego początku organizowania Światowego Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych znaczną część uczestników stanowili dzieci i młodzież. Występowali oni zarówno w "dorosłych zespołach" jak i prezentowali się samodzielnie. Takie dziecięco-młodzieżowe grupy prowadzone były m.in. przez zespoły „Krakowiak” z Bostonu, „Lechowia” z Toronto, „Kultura i Tradycja” z Coureelles les Lens, „Warszawa” z Dijon, czy „Mazur” z Le Creusot. Z biegiem czasu doszło do tego, że logistycznie impreza stała się bardzo trudna do prowadzenia ze względu na bardzo dużą liczebność grup i zróżnicowany poziom. Z tego też powodu zdecydowano się na podjęcie wysiłku organizowania imprezy dedykowanej specjalnie do najmłodszych przedstawicieli grup folklorystycznych. Podobnie jak w przypadku starszego festiwalu, również i ten przegląd jest organizowany przez Rzeszowski Oddział Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” (obejmujący wówczas województwa krośnieńskie, przemyskie, rzeszowskie i tarnobrzeskie, który w tym zakresie współpracował z władzami miasta Krosna i Iwonicza Zdroju. Rolę głównego organizatora pełnił w tym przypadku Wojewódzki Dom Kultury w Krośnie, a uczestnicy zakwaterowani byli w Iwoniczu. W pierwszej edycji Festiwalu w 1992 roku uczestniczyło sześć zespołów i 200 uczestników:

„Karolinka” z Brześcia na Białorusi,

„Łączka” z Bystrzycy nad Olzą, z Czechosłowacji,

„Mała Lechowia” z Toronto w Kanadzie,

„Zgoda” z Rudomina na Litwie,

„Szkiełko” z Marianówki na Ukrainie,

„Koroliski” z Żytomierza na Ukrainie.

Wydarzenie to cieszyło się dużym zainteresowaniem i zostało pozytywnie ocenione zarówno przez organizatorów i uczestników, jak i widzów. Ten sukces zadecydował o kontynuowaniu podjętej inicjatywy. Dyrektorem festiwalu był Ryszard Surdyka.